Co mogłoby się zdarzyć, gdybyśmy przestali śnić?
W latach 70-tych pewna badaczka snów wpadła na pomysł pozbawienia snów badanej grupy osób. W laboratorium studenci byli budzeni pod koniec kazdej fazy snu głebokiego , tuż przed rozpoczeciem fazy REM . Okazało się , ze ludzie ci zaczęli śnić na jawie . Za kazdym uczestnikiem eksperymentu chodziła osoba pilnująca, żeby badany nie zdrzemnął się w ciagu dnia. W ten sposób, z każda dobą narastał deficyt snu REM . Ochotnicy zaczęli zgłaszac wystepowanie omamów. Wydaje się ze przymus śnienia jest tak silny , ze w przypadku pozbawienia snu REM , mózg za wszelka cenę stara się go odebrac , nawet jeśli oznacza to sny na jawie . Naukowców czekała jeszcze jedna niespodzianka . Na zakonczenie eksperymentu , studentom pozwolono normalnie się wyspać. Ku ich zdumieniu sen ten zawierał ogromna liczbe faz REM , które w sumie stanowiły o wiele większy procent snu niż normalnie.. Zupełnie jakby mózg odbieral sobie utracone marzenia senne. W przypadku pozbawienia fazy REM, mózg nie tylko jest ich spragniony ,ale przy nadarzacej się sposobności , zaczyna generowac marzenia senne wczesniej, a pierwsze z nich trwają dłuzej, są bardziej intensywne i wiąze się to z czestszymi ruchami gałek ocznych niż normlanie. Zupełnie jakby natłok snów miał wyrównac uprzedni ich brak. Jednak podstawowe pytanie brzmi , czy….MUSIMY SNIĆ? Nic nie dzieje się przypadkowo , w naturze, nic nie wystepuje bez przyczyny . Każdy przezywa marzenia senne kilka razy w ciagu kazdej nocy. Ludzie, którzy twierdza ze im się to nie zdarza , po prostu nie pamietaja swoich snów.. To cecha osobnicza każdego człowieka…
Dodaj komentarz
Brak komentarzy.
mrrru's dreambook 
Dodaj komentarz